Elke ervaring met Margit is rijk, maar wat met stip op één staat op dit moment is een ervaring die ik een paar weken geleden had. Een voorbeeldje ‘Bedrijf De Wijsheid meets Bedrijf De Liefde in Tempel Tijdloos.’
Ik was moe. Heel moe. Ik voelde al een tijdje een energielek. Ik wist het, ik zag het, maar ik kreeg mezelf niet in de ontspanning en dus vroeg ik haar of ze me daarmee wilde helpen middels een klanksessie. Even weer terug in mijn lijf was het idee.
Van tevoren nodigde ze mij uit om er met een intentie in te gaan. “Ontspannen”, zei ik meteen. Zij beantwoorde mijn snelle antwoord met stille aandacht. De ruimte die dat gaf, maakte dat ik kon voelen dat er meer was. “Ik moet ergens doorheen”, vulde ik aan. “Ik weet niet waar doorheen, maar ik voel weerstand en ik wil weten wat het is”. “Wat houdt me nu zo tegen om voluit te leven? Om te ontspannen en vertrouwen”… “Laat maar zien”, zei ik. “Dat is mijn intentie.” “Wat er ook nodig is, laat het me maar zien”, en samen nodigden we ‘het’ uit.
Wat er volgde was een bijzondere en ongemakkelijke klanksessie. Het was niet onprettig, maar wel raar. Ik kon de geluiden niet plaatsen, het riep van alles op. De deur ging plotseling open, hoorde ik (ik had een oogkussen op) en die bleef ook open… Ik vroeg me af waarom. Er waren geluiden die zowel mooi waren als schuurden en af en toe heerlijk ritmisch en opzwepend… De klankschaal op mijn lichaam aan het einde was zalig… Ik kon daar geen genoeg van krijgen. Alsof ze dit aanvoelde, bood ze aan dit aan nog een keer te doen. Daarna was het afgelopen.
Na afloop kreeg ik de uitnodiging te delen wat ik had ervaren. In eerste instantie leek mij dat onbelangrijk, maar ik vond het toch fijn. Ik vertelde over de beelden die langs waren gekomen. Een vrouw… Ze lag op de grond. Rode jurk, zwart haar… Ze had haar ogen open, maar leefde niet meer. Haar ziel had het lichaam nog niet verlaten.
Ik keek vanuit haar ogen en tegelijkertijd op mezelf neer. Er zat een zwarte vogel op mijn hoofd, maar ik kon niks doen. Er waren muggen en vliegen, gezoem maakte me gek. De sporen van agressie en geweld waren nog voelbaar, net als de machteloosheid, wanhoop en pijn. Het enige dat ik voelde was immense woede en razernij. Deze vrouw wilde wraak, en zou terugkomen.
Toen ik het zo vertelde tijdens een kopje thee, klonk het veel heftiger dan ik het had ervaren. Het was dat Margit doorvroeg naar details, anders had ik het misschien niet eens genoemd. Zelf deelde ze ook over haar ervaring tijdens de sessie. Voor haar was het ook ongemakkelijk geweest. Ze had haar intuïtie gevolgd en hiermee geluiden gemaakt die niet per se mooi waren. De omgevingsgeluiden en de deur deden daar nog een schepje bovenop. Het voelde juist, vertelde ze later, maar niet mooi of makkelijk of fijn….
Toen ik weg wilde gaan (met veel meer ontspanning in mijn lijf), vroeg ze me of ze mij nog een briefje mee mocht geven met een geschreven tekst. Een ‘vraag op recept’, zoals ik die ken van Bedrijf de Wijsheid. Dit zijn geen vragen die per se een antwoord behoeven in het moment, je neemt ze met je mee. Een vraag om een tijdje mee te leven.
Bij het lezen van de vraag brak ik. Vanuit mijn tenen welde er een emotionele ontlading op. Tranen met tuiten, zo bevrijdend. Margit hield me vast. Het duurde denk ik nog geen minuut, toen was het voorbij. Ze kuste me op mijn voorhoofd, keek me recht aan en zei: “Welkom.” We keken elkaar aan en het was alsof we elkaar opnieuw ontmoeten op zielsniveau en in alle levens tegelijk. Alsof we ons herinnerden wat we ooit afgesproken hadden, helemaal in het begin: Wij gaan elkaar helpen, als krachtige vrouw met een missie. We zullen niet de rol van verrader of concurrent spelen, maar de rol van zuster, en partner. We voelden onze eeuwige bond in dat ogenblik. Ik voelde me vrij! “Ik ben er klaar voor om te vergeven”, zei ik. “Ik ga nu eindelijk dat boek lezen dat ik van je geleend heb!”
Ik liep naar mijn schoenen en jas.
“Weer eentje gedaan!”, riep ik… Een uitdrukking voor wanneer er weer een stukje trauma doorvoeld is. We barstten allebei in lachen uit. “Lekker snel ook!”, riep Margit terug.
“Nu ga ik naar huis”. “Ik moet nog best veel doen.
“Oké lieverd, fijne dag!”
“Jij ook, werkze!!”
Bedrijf de Wijsheid & Bedrijf de Liefde in Groningen
Margit en ik zijn onze relatie begonnen als collega’s en werden al snel vriendinnen. Ik ken haar al een aantal jaar waardoor we met elkaar hebben mogen meegroeien in onze ontwikkeling als zelfstandig ondernemer. We hebben veel uitgewisseld met elkaar door de tijd heen. Zij als Filosofisch gesprekspartner, Liefdescoach en Stilte-expert, ik als Orthomoleculair Natuurgeneeskundige en Hypnotherapeut. Door deze vorm van uitwisselen hebben we veel van elkaar kunnen leren op professioneel en persoonlijk vlak, wat trouwens niet meer van elkaar te onderscheiden is. Ik weet dat Margit vanuit haar visie, net als ik, een groot voorstander is van uitwisselingen. Ben je benieuwd naar haar en haar praktijk? Zoek haar vooral op haar website op.
Ineke Eebes
Orthomoleculair Natuurgeneeskundig Therapeut in Groningen
