‘Geef me koorts en ik kan elke ziekte genezen.’- Hippocrates

 

Nooit ziek zijn, betekent niet automatisch dat je gezond bent. Af en toe flink koorts hebben is goed voor je. Het stelt je lichaam in staat om van toxische stoffen en kapotte cellen af te komen en dat is belangrijk bij het voorkomen van ernstigere ziekteprocessen. Toch zijn we ver doorgeslagen in het onderdrukken van symptomen wanneer we even iets voelen dat ongemakkelijk is. De paracetamol ligt nu tussen het snoep bij de kruidvat. “Wil u nog wat informatie over dit geneesmiddel?”, vraagt een lief meisje bij de kassa als je zoiets koopt. Ik vraag me dan af of, wanneer iemand ‘ja’ zegt, ze erbij zegt dat paracetamol levensgevaarlijk is en dat je echt nooit koorts moet gaan onderdrukken als je lichaam gewoon goed functioneert. Ik vrees van niet…

 

Wat wij ziekte noemen is voor ons lichaam het herstel van homeostase; het natuurlijke evenwicht. Wat wij het immuunsysteem noemen is een eindeloos complex en intelligent systeem dat direct in verband staat met de buitenwereld. Wij staan niet los van de natuur, wij zíjn natuur. Wanneer er problemen zijn tuigt je lichaam een ontsteking op om de boel weer in beweging en dus in balans te krijgen. Symptomen zoals koorts willen wij maar al te graag onderdrukken, maar het heeft een belangrijke functie! 

 

In dit artikel leg ik het belang van koorts uit en vertel ik wat de reden is dat sommige mensen nooit koorts hebben (of soms een beetje).

 

 

De functie van koorts

Mensen zijn behoorlijk bang geworden voor koorts, maar koorts is fantastisch. Hippocrates, de grondlegger van de westerse geneeskunde wist dat ruim 2000 jaar geleden al. Koorts heeft als functie om je lichaam te helpen van rotzooi af te komen. Dit heeft onder andere te maken met de werking van enzymen. Enzymen zijn kleine katalysatoren die reacties beïnvloeden of versnellen. Neem bijvoorbeeld je spijsverteringsenzymen. Zonder deze stofjes zou je voedsel ook wel verteren maar het zou er dagen over doen.  Spijsverteringsenzymen, gemaakt in de alvleesklier, versnellen dit proces. Er zijn nog veel meer soorten enzymen voor verschillende processen. Door de temperatuurstijging van koorts gaan bepaalde enzymen sneller werken waarmee (opruim)processen dus sneller gaan. Je hartslag versnelt en daarmee ook je bloedsomloop. Je aderen verwijden zich. Hierdoor zijn de cellen van ons immuunsysteem sneller ter plaatse. Daarnaast worden bepaalde ziekteverwekkers juist weer vertraagd of helemaal afgedood door de hitte.

 

Zo kom je dus sneller door je ziekteproces heen. Daarnaast kun je d.m.v. hitte je afvalstoffen sneller kwijt. Het vocht in je cellen, wat in wezen meer een geleiachtige substantie is, wordt door de hitte vloeibaar en kan zo door je lichaam uitgescheiden worden, bijvoorbeeld door zweten.

 

 

Koorts maken kost energie, die moet je dan wel hebben!

“Ik ben nooit ziek!”, of, “Ik heb nooit koorts”. Hoor je dat we eens? Er gaat vaak een soort trots mee gepaard, maar nooit koorts hebben is geen teken van gezondheid! Het is een teken van een verzwakt immuunsysteem! Koorts maken kost het lichaam heel veel energie. Daarom kan je meestal als je een griepje of flinke verkoudheid hebt niet veel meer dan op de bank liggen. Vaak heb je spierpijn en voel je je een beetje down. De spieren krijgen geen toestemming om energie te gebruiken en er worden ook tijdelijk even geen gelukshormonen gemaakt. Kwestie van prioriteiten stellen. Het lichaam weet, dat als het even vol gas kan met het immuunsysteem, de rotzooi er uit gewerkt wordt en de balans weer hersteld wordt. Er komt dus gewoon tijdelijk een rem op minder belangrijke processen. Even geen spijsvertering doen scheelt heel veel energie! Je hebt dus geen honger. EER dat! Het lichaam weet wat het doet.

 

MAAR, wanneer er steeds kleine brandjes moeten worden geblust heeft het immuunsysteem er op een gegeven moment de spierballen niet meer voor om ook nog eens een grote bosbrand te lijf te gaan. Je krijgt dan een beetje een halfbakken afweer reactie met als resultaat dat je soms wel weken zoet bent met gehoest, slijm, snot en vermoeidheid. Dit is kwakkelen. En wanneer je helemaal nooit ziek bent (maar er rammelt van alles) dan zou ik me helemaal eens achter het oor krabben.

 

Laaggradige ontstekingen

Met deze kleine bosbrandjes die maar steeds net niet uit gaan of ergens anders weer opduiken, bedoel ik chronische of laaggradige ontstekingen. Dit zijn ontstekingen die vaak niet detecteerbaar zijn in een bloedonderzoek. Het zijn deze ontstekingen die aan de basis liggen van bijna alle moderne chronische aandoeningen waar de huisarts geen verklaring voor heeft. Aanvankelijk merk je helemaal niet dat je ze hebt, maar na verloop van tijd ga je allerlei vage klachten krijgen. Het begint eigenlijk altijd met moeheid die niet meer over gaat na goed slapen. Andere vroege symptomen zijn: afwezigheid, slecht geheugen, slecht doorslapen, pijn in spieren en gewrichten, aankomen (en niet kunnen afvallen), prikkelbaarheid, gejaagdheid, angst en irritatie. In een gunstig geval meld je je ziek op je werk om eens goed te onderzoeken wat er met je aan de hand is. Dat is echter niet wat er meestal gebeurt. We gaan gewoon door. Stapje erbij en als je wel een keer ziek bent, paracetamolletje en hup, weer verder! Dit gedrag wordt sterk aangemoedigd in onze cultuur. Als je zo met je lichaam om gaat ben je sterk! Een doorzetter. Geen watje. Uitrusten stel je uit. Dan heb je vakantie, dan zijn de kinderen wat groter, dan ga je met pensioen… Nog ff volhouden, het wordt vanzelf beter.

 

…En dan heb je ineens een depressie, een burn-out, een chronische ziekte, auto-immuunaandoening, een hartkwaal of kanker.

 

 

Oorzaken

Hoe komen we aan deze laaggradige ontstekingen? Dit is heel simpel: Chronische stress. Stress zet ons lichaam in de vecht of vluchtstand. Dat is prima, zolang dit van korte duur is. Wanneer stress chronisch wordt dan gaan we in de problemen komen. Over dit mechanisme heb ik in andere artikelen geschreven.

Hier zal ik de belangrijkste chronische stressoren samenvatten:

 

1. Een gebrek aan voedingsstoffen
2. Een overload aan gifstoffen
3. Trauma

 

Dit is natuurlijk heel beknopt, toch komt het uiteindelijk neer op deze drie peilers. Kun je van chronische ontstekingen af komen? Ja, zeker. Easy! Dit komt wel neer op iets meer dan wat extra vitamine C en een weekje thuisblijven, hoewel het een goed begin is. Het vergt opschoning. Lichamelijke opschoning (voeding), emotionele opschoning (trauma), opschoning in je omgeving (sociaal), leefstijl (bewegen op nummer een) en spirituele bewustwording (wat doe ik hier) is ook fijn.

 

Wat altijd een rol zal spelen is voeding. Wat de meeste mensen eten in de ‘ontwikkelde’ westerse wereld slaat nergens op en is ook helemaal geen voeding, maar slechts vulling. Er zijn tegenwoordig steeds meer kinderen met overgewicht, diabetes type 2 en andere chronische aandoeningen. Need I say more? Slechte voeding gaat uiteraard hand in hand met de opstapeling van gifstoffen. Gifstoffen ontkomen we niet aan, we leven in een toxische wereld. Gif in ons lijf vergt ons immuunsysteem om daar iets mee te doen. Het is dus een aanjager van chronische ontstekingen.

 

Een andere aanjager van laaggradige ontstekingen is onverwerkt trauma. Trauma kun je ook zien als gif of als een soort chronische leeuw. Wanneer je trauma niet afrond dan blijft je lichaam in de overleefstand staan. In deze stand werkt je spijsvertering niet goed. Deze gaat, samen met andere organen, op de spaarstand. Het is dezelfde reactie als een echte leeuw, maar dan chronisch. Je neemt je voedingsstoffen dus niet effectief op, komt in tekorten en dit zet de deur open voor de opstapeling van gifstoffen en andere problemen van het spijsverteringskanaal. Resultaat: chronische ontstekingen.

 

Deze ontstekingen staan aan de basis van bijna alle chronische aandoeningen zoals: allergieen, auto-immuunaandoeningen, longproblemen, hart- en vaatziekten, metabole stoornissen, diabetes II, depressie, burn-out, Reumatoide artritis, artrose, fybromyalgie, dementie, schildklieraandoeningen en kankerporcessen. 

 

Wat te doen?

Ben je nooit ziek, of heb je al allemaal vage klachten waar je je geen raad mee weet? Uiteraard is dan de allereerste stap om jezelf te gaan voeden en om wat extra supplementen te gaan slikken. Damagecontroll. Dan ga je natuurlijk opzoek naar de oorzaak.

 

Wat je in de tussentijd kunt doen, is kijken of je koorts kunt opwekken. Er zijn vriendelijke manieren zoals hittebaden, die ook bij kankerprocessen worden ingezet, en wat meer vurige methoden zal ik maar zeggen zoals kambo. Kambo wordt ook wel het vuurmedicijn genoemd en wordt vaak ingezet bij klachten van het immuunsysteem. Kambo genereert enorme hitte in het lichaam. Koorts dus. Daarnaast zet kambo het lichaam aan tot ontgiften. Ook werkt het op ons emotioneel en energetisch systeem.

 

Wat je uiteraard kunt doen is stoppen met koorts en pijnonderdrukkende middelen nemen. Ze zijn zeer schadelijk. Je lichaam negeren is nooit de oplossing. 

 

Neem eens vrij, neem een bad, lees een boek. Maak een wandeling in de natuur. Probeer eens te luisteren naar wat het lichaam je eigenlijk vertelt. (Nee, niet je hoofd ;))

 

Loop eens een tijdje rond met deze vraag: Wat wil ik (echt)?

 

Ineke Eebes

Orthomoleculair Natuurgeneeskundig Therapeut

 

Disclaimer: Raadpleeg bij ernstige klachten altijd ene arts of specialist. Mocht iemand ernstig ziek zijn of zo verzwakt dat er te weinig energie is om koorts kunnen maken dan raad ik niet aan zonder professionele begeleiding koorts op te wekken. En zijn situaties dat het af te raden is om koorts op te wekken en aan te raden deze wel te verlagen.